Nihayet Makamı

Heveskarların birlikte gördüğü ilk oyun Nihayet Makamı oldu.

Bu oyun üzerine yazılan değerlendirme yazıları kitapta yer alıyor.

Heveskarlar arasında eleştiriye yaratıcı bir perspektiften bakma yaklaşımı ve teklifi hemen yankı buldu ve Beyza Nur Doğan oyun üzerine bir şiir yazıp Eylem Ejder’e ithaf etti;

Beyza Nur Doğan
“Eylem’e”

Nihayet Makamı

İyi ki kırdın çerçeveni,
Bir hayal korkmamalı çıkamadığı evden.
Tülden elbiseye takılıp zamanımdan düştün ya
Ben hazırdım, tamburumdan ağlar ördüm sana
Çocukluğumun mutlu dostu!
Kahkahan tozunu üflerdi
Benden eski karabasanlarımın.
Silkerdin beni kitaplarımdan
Şarkılı bir peri kızı dönerdi içimde.
Hem şair hem uyurgezerdin
Leylak şemsiyen uykunda nehirler geçip
Duyulmamış seslerimi öperdi sayfalarca.
Bütün şarkılarım tek bu düşü gördü,
Bir kapı deliğinden.
İyice yaklaştım,
Hiçbir delik
Böyle güzel bir nar çiçeği saklamamıştır içinde.
Bütün dileklerimi bir avazda doğurup
Bu delikten bıraktım,
Sarhoş komşumun uçurtmalarıyla bir.
Al yanaklı uçurtmaları geçmişe dolandı.
Ölüm ardı sıra topladı tarlalardan
Dağılan iplerini.
Ölüm, çocukluğumun oyun arkadaşı!
Bize her gün dil çıkarır neşeli bir fotoğraftan.
Narçiçeği, ben ve uçurtmam,
Fotoğrafımız bu saksısız pencere.
Bir kiraz ağacına bakar,
Hem içerden hem dışardan.
Şarkılara mektup yazan,
Kendisi çoktan bir mektup olan kiraz ağacına.
Sen bu şiiri okuduğunda
Şairden emanet yükler bağlayacak mendillere
Sen bir gün o şiiri okuduğunda
Pencere ilk kez bir kiraz çiçeğine dışarıdan bakacak.